دانلود مقاله صنعت مرغداری

دانلود مقاله صنعت مرغداری

مقدمه:

بیماریهای مختلفی همواره صنعت طیور را مورد تهاجم قرار داده اند که از آن جمله بیماریهای تنفسی است که طیور تجاری به آنها در گیر می شوند وهمچنین از مهمترین مشکلات، صنعت مرغداریها محسوب می شود و تقریباً بیشترین هزینه درمانی نیز صرف مبارزه با این بیماری می شود.(۱۰۲)از آنجائیکه عفونتهای اورنیتوباکتریوم و اینوتراکئال یک بیماری  تنفسی  است که به تازگی اهمیت آن درطیور مشخص شده و اولین بار در ایران دکتر بنانی و همکاران در سال ۱۳۷۹ ارنیتوباکتریوم راینوتراکئال آن را از طیور صنعتی کشور در بخش تشخیص بیماریهای طیور موسسه تحقیقات واکسن و سرم سازی رازی جداسازی و شناسایی کردند و در مورد وقوع آن تحقیقات جامع دیگری انجام شده بود بر آن شدیم که آن را در تعدادی گله های تخمگذار و مادر در استان تهران مورد بررسی قرار داده.عفونت ارنیتوباکتریوم راینوتراکئال یک بیماری مسری که باعث اختلالات تنفسی و مرگ و میر، کاهش رشد و عدم کاهش تولید می شود و سبب خسارات بالای اقتصادی نظیر افزایش میزان تلفات، عدم پاسخ به درمان و کاهش تولید تخم و رشد می شود.شدت علائم بالینی بیماری و میزان تلفات این بیماری متفاوت بوده و تحت تأثیر عوامل محیطی نظیر مدیریت ضعیف، تهویه ناکافی، تراکم بالا و بهداشت ضعیف است. با توجه به پرورش متراکم و طیور صنعتی و همچنین حضور پاتوژنهای مسری متفاوت در این صنعت از اهمیت خاصی برخوردار است.

هدف:

باکتری اورنیتوباکتریوم راینوتراکئال از فوق خانواده V  [۱] عامل عفونت در گله‌های گوشتی، تخمگذار و مادر می باشد. این باکتری بصورت پاتوژن ثانویه در پی عوامل مستعد کننده محیطی، مدیریتی و عفونتی و یا به تنهایی حتی به عنوان پاتوژن اولیه خسارات اقتصادی قابل توجهی را به گله های پرورش طیور وارد می‌کند. علائم این بیماری براحتی با بیماریهای دیگرمیکروبی و ویروسی دستگاه تنفسی طیوردیگر قابل اشتباه است و علامت بالینی و کالبد گشایی پاتوگنومنویک نیز ندارد.

راههای مختلفی برای تشخیص و شناسایی این بیماری وجود دارد. یکی از راههای تشخیص و شناسایی مهم بیماری ارنیتوباکتریوم راینوتراکئال ردیابی آنتی بادی این بیماری به روش الیزا است ضمن اینکه می توان از این آزمون برای پایش[۲] این بیماری نیز استفاده نمود.

از آنجا که علیه این بیماری در ایران واکسنی تاکنون مصرف نشده است هر تعیین مثبتی در آزمایش الیزا دلیل برآلودگی و عفونت فارم با این باکتری می باشد. شایان ذکر است که جداسازی و کشت عامل این بیماری صرفاً در مراحل حاد بیماری (که براحتی تشخیص داده نمی شود) ارزشمند است.

فرضیه:

در گله های تخمگذار که با علائم کاهش بازدهی و راندمان تولید با یا بدون درگیری سیستم تنفسی بصورت پنومونی، پلورزی و التهاب کیسه های هوایی با اتیولوژی نامشخص می باشد و در کالبد گشایی اکسودای سفید کف دار ماست مانند در کیسه های هوایی (عمدتاً در کیسه های هوایی شکمی) بهمراه پنومونی یکطرفه وجود دارد و به درمانهای رایج نیز معمولاً جواب نمی دهند می‌توانند درآزمون سرولوژیکی از نظر ارنیتوباکتریوم راینوتراکئال مثبت باشند.

کلیات

تاریخچه

اورنیتو باکتریوم رینوتراکئال ابتدا در سال ۱۹۹۳ توسط چارلتون[۳] و همکاران شناسایی شد. در همان سال وندام[۴] و همکاران حالت فیلوژنتیک[۵] و ژنوتیپ‌های مختلف رده بندی شمالی[۶] و صفات اختصاصی [۷]کلاسیک ۲۱ نمونه جدا شده را گزارش کردند و نام اورنیتو باکتریوم رینوتراکئال  را برگزیدند اگرچه به نظر می‌رسد که این باکتری قبل از سال ۱۹۹۳ جدا شده و مورد مطالعه قرار گرفته بود(۱). در سال ۱۹۸۱ اولین نمونه اورنیتو باکتریوم رینوتراکئال  از بوقلمونهای با سن ۵ هفته با علائم ترشحات بینی، ادم صورت و التهاب فیبرینی چرکی کیسه‌های هوایی از شمال آلمان جدا شد. در سال ۱۹۸۳ اورنیتو باکتریوم رینوتراکئال  از نای کلاغهای جوان کشت شد در سال ۱۹۸۶ اورنیتو باکتریوم رینوتراکئال  از بوقلمونهای با سنین متفاوت در اسرائیل با علائم پنومونی حاد چرکی و التهاب کیسه‌های جدا شد. بین سالهای ۱۹۸۶ تا ۱۹۸۸ اورنیتو باکتریوم رینوتراکئال  بعنوان باکتری شبه پاستورلا شناخته شد که از گله‌های مادر بوقلمون در انگلیس با علائم ضعف عمومی کاهش تولید تخم، سرفه، تلفات پایین، التهاب کیسه‌های هوایی به صورت فیبرینی و پنومونی جدا شد(۱و۲).

جداسازی اورنیتو باکتریوم رینوتراکئال  در کالیفرنیا از سال ۱۹۸۶ آغاز شد و چارلتون در سال ۱۹۹۰ تا ۱۹۹۱،۱۴ نمونه جدا شده از بوقلمون‌ها و جوجه‌های دارای بیماری تنفسی را مشخص کرد. اورنیتو باکتریوم رینوتراکئال  به عنوان عامل جراحات مشابه و بای مرغان در بوقلمونهای با سن ۲۳ هفته‌ای در آلمان در سال ۱۹۹۴-۱۹۹۳ و در بوقلمونهای باسن ۳۲ هفته‌ای در آمریکا در سال ۱۹۹۶ گزارش شده است.( ۱).

در سال ۱۹۹۱ در آفریقای جنوبی یک بیماری جدید تنفسی در جوجه‌های گوشتی توسط دوپریز[۸] مشاهده گردید که از آنها اورنیتو باکتریوم رینوتراکئال جدا شد (۱،۲،۳). علائم خفیف تنفسی در حدود ۲۸ روزگی با عطسه آغاز شد که با افزایش مرگ و میر، کاهش رشد روزانه، افزایش ضریب تبدیل غذایی همراه بود و تا پایان دوره پرورش نیز بطول انجامید.

در کالبد گشایی بارزترین علامت حضور اکسودای سفید کف آلود در کیسه‌های هوایی بویژه در کیسه های هوایی شکمی بود، هر چند که پنومونی نیز مشاهده شد.

آزمایشهای باکتریولوژی یک باکتری با رشد آرام، چند شکلی[۹]، گرم منفی، میله ای شکل را آشکار نمود، هر چند که بواسطه این تحقیقات امکان طبقه بندی این باکتری در هیچ گونه باکتریایی شناخته شده میسر نگردید (۱۳).

به دلیل جداسازی دشوار، این باکتری تا سال ۱۹۹۴ به درستی شناسایی و نامگذاری نشده بود. بنا به شواهد احتمال حضور باکتری اورنیتو باکتریوم رینوتراکئال  در گله‌های طیور از سالیان متمادی در گذشته وجود داشته است، اما در مواردی هم که جدا شده است به عنوان باکتری فرصت‌طلب و عامل عفونت ثانویه تلقی شده و اهمیت این باکتری نادیده گرفته شده است.(۱۴).

(( برای دانلود کلیک کنید ))