پروژه مدیریت روسازی راه
فهرست مطالب
قسمت ((الف))
الف-۱ مقدمه
الف-۱-۲ روشهای انتخاب گزینه‌های ترمیم و نگهداری
۱- روش انتخاب بر مبنای تجربیات قبلی
۲- روش انتخاب بر مبنای وضعیت کنونی
۳- روش انتخاب بر مبنای هزینههای چرخه عمر
الف-۲ مدیریت روسازی بعنوان یک سیستم مدیریت مهندسی
الف-۳ فرآیند مدیریت روسازی
الف-۴ مقایسه مدیریت در سطح پروژه و مدیریت در سطح شبکه
قسمت ((ب))
ب-۱ تعریف شبکه روسازی
ب-۲ تعریف شاخه
ب-۳ تعریف قطعه
ب-۳-۱ تعریف شاخه
ب-۳-۲ ترافیک
ب-۳-۳ تاریخچه ساخت
ب-۳-۴ رتبه روسازی
ب-۳-۵ تسهیلات زهکشی و شانه‌ها
ب-۳-۶ وضعیت روسازی
ب-۴ اشکال دیگر طبقه بندی قطعات
قسمت ((ج))
روشهای بررسی و درجه بندی وضعیت خرابی روسازی‌ها
ج-۱ کلیات
ج-۲ تقسیم روسازی به واحدهای نمونه
ج-۳ تعیین واحدهای نمونه مورد بررسی
ج-۳-۱ بازرسی در سطح پروژه
ج-۳-۱-۱ تعیین تعداد واحدهای نمونه مورد بازرسی
ج-۳-۱-۲ انتخاب واحدهای نمونه مورد بازرسی
ج-۳-۲ بازرسی در سطح شبکه
ج-۳-۲-۱ تعیین تعداد واحدهای نمونه مورد بازرسی
ج-۳-۲-۲ انتخاب واحدهای نمونه مورد بازرسی
ج-۴ انتخاب واحدهای نمونه اضافی
ج-۵ روشهای اجرایی بررسی وضعیت
ج-۵-۱ روسازی‌های دارای رویه آسفالتی
۱- تجهیزات مورد نیاز ۲- مراحل انجام کار
ج-۵-۲ روسازی‌های دارای رویه بتنی
۱- تجهیزات مورد نیاز ۲- مراحل انجام کار
ج-۵-۳ راههای بدون رویه
۱- تجهیزات مورد نیاز ۲- مراحل انجام کار
ج-۶ انجام بازرسی با استفاده از تابلوهای الکترونیکی
ج-۷ نحوه محاسبه نشانه وضعیت روسازی PCI
ج-۷-۱ محاسبه PCI یک واحد نمونه برای روسازی‌های آسفالتی و راههای بدون رویه
ج-۷-۲ محاسبه PCI یک قطعه
پیوستها
پیوست (الف) پرسشنامه‌های بررسی میدانی
پیوست (ب) راههای بتن آسفالتی
تعریف خرابی‌ها و منحنی‌ها ومنحنی‌های ضریب کاهندگی
الف-۱)یک سیستم مدیریت روسازی (PMS) روش سیستماتیک و منسجم را برای انتخاب ضروریات ترسیم و نگهداری و تعیین اولویت‌ها و زمان بهینه برای تعمییرات از طریق پیش بینی وضعیت روسازی در آینده در اختیار می‌گذارد.
در صورتیکه ترمیم و نگهداری در مراحل نخستین اضمحلال و قبل از زوال ناگهانی وضعیت روسازی انجام شود، بیش از ۵۰% از هزینههای تعمیرات صرفه جویی خواهد شد.علاوه بر این به منظور پایین آوردن هزینه‌ها از بستن راه به مدت طولانی برروی رفت و آمد وسایل نقلیه وایجاد مسیرهای انحرافی جلوگیری بعمل خواهد آمد.
الف-۱-۲) روشهای انتخاب گزینه‌های ترمیم و نگهداری
۱- روش مبتنی بر تجربیات قبلی (Ad Hoc):
این روش آشکارا به کاربرد عادتمند محدودی گزینه‌ی از پیش انتخاب شده منجر خواهد شد.یکی از معایب عمده‌ی این روش آن است که امکان انتخاب نشدن بهترین یا اقتصادی ترین گزینه همواره وجود دارد.
۲- روش انتخاب بر مبنای وضعیت کنونی:
ابتدا روسازی با استفاده از شاخص‌های گوناگون وضعیت که در برگیرنده‌ی، افت و خیز، ناهمواری و لغزندگی هستند، ارزیابی می‌شود. آنگاه براساس تحلیل این شاخص‌ها یک گزینه برای اصلاح وضعیت انتخاب میگردد و این در حالی است که هیچگونه مقایسه‌ای از نظر هزینه های چرخه‌ی عمر بین گزینه‌ها انجام نمی‌گیرد. یکی از مزایای عمده‌ی این روش آن است که گزینه‌ی پیشنهادی کمبودهای شناسایی شده را برطرف خواهد کرد. عیب این روش در آن است که گزینه‌ی انتخاب شده ممکن است الزاماً اقتصادی ترین گزینه نباشد.
۳- روش انتخاب بر مبنای هزینههای چرخه‌ی عمر:
این فرایند انتخاب اقتصادی ترین استراتژی ترمیم و نگهداری را که بر اساس هزینههای چرخه‌ی عمر تعیین می‌شود تضمین می‌نماید. تحلیل هزینههای چرخه‌ی عمر می‌بایست هزینههای نگهداری آتی مربوط به هریک از گزینه‌ها را در برگیرد. به این ترتیب نه تنها بهترین گزینه‌ی ترمیم و نگهداری انتخاب خواهد شد بلکه بهترین زمان اجرای آن نیز تعیین میگردد.
الف-۲) مدیریت روسازی بعنوان یک سیستم مدیریت مهندسی:
یک سیستم مدیریت مهندسی (EMS) عبارت است از مجموعه‌ای از ابزارها‌ی مهندسی است که به منظور بررسی وضعیت و پیش بینی آن و تدوین برنامه‌ها‌ی کاری با هدف بهینه سازی مخارج بکار گرفته می شوند. در سیستم های مدیریت مهندسی به منظور تعیین زمان و مکان و چگونگی نگهداری تسهیلات به بهترین وجه، از تکنولوژی مهندسی استفاده می‌شود.این سیستم‌ها اهرم‌های لازم را برای حفظ سرمایه گذاری های زیر بنایی در اختیار قرار می‌دهند. یک سیستم مهندسی با یک سیستم مدیریت نگهداری (MMS) که اساساً یک سیستم مدیریت اطلاعات یا انبار داری است تفاوتهای زیادی دارد. سازمانها می‌توانند کلیه‌ی سیستمهای مدیریت مهندسی و مدیریت نگهداری موجود را در یکدیگر ادغام کنند. هدف از این یکپارچه سازی پیوند اطلاعاتی است که بوسیله سیستم های جدا از هم تولید می‌شوند. این کار به منظور بهینه کردن برنامه ریزی و مدیریت صورت می‌گیرد. بعنوان مثال کنده‌کاری روسازی برای انجام تعمیرات در تأسیسات زیر زمینی خدمات شهری بلافاصله پس از اجرای روکش‌کاری بسیار پرهزینه است. این هزینه‌ها را می‌توان با یکپارچه کردن سیستمهای مدیریت به حداقل رساند.
الف-۳) فرایند مدیریت روسازی:
۱- تعریف شبکه روسازی راه
۲- اندازه‌گیری وضعیت روسازی
۳- پیش‌بینی وضعیت روسازی
۴- مدیریت در سطح شبکه
۵- مدیریت در سطح پروژه
اولین عملکرد در این فرایند تعریف شبکه‌ی (شبکه‌های) روسازی‌ها است که می‌بایست مدیریت شود و تقسیم هر شبکه به قطعاتی که قابل مدیریت هستند. این کار تنها یک بار صورت می‌گیرد، لیکن مابقی کار به صورت دوره‌ای تکرار می‌شود. نحوه‌ی اندازه‌گیری وضعیت و پیش‌بینی آن بستگی به آن دارد که آیا مدیریت در سطح پروژه صورت می‌گیرد و یا در سطح شبکه.
اعتبار یابی شاخص‌های ارزیابی عملکرد مدیران مدارس